くやしい...

友達...今日からは忙しくなりそう いつまた会うが分からない...

ไม่มี ไม่หนี ไม่จ่าย และ กูมี กูกิน และกูไม่จ่าย??

เอาเปรียบ เห็นแก่ตัว พูดจาทำร้ายจิตใจ...

จะกี่ครั้งต่อกี่ครั้ง ทั้งๆที่ให้ไปแล้ว กลับไม่เคยพอ ความจริงใจมันซื้ออะไรได้บ้าง?

ที่พูดกันนักว่า "ให้" เค้าไปเถอะ เป็นผู้ให้ดีกว่าผู้รับ แล้วจะต้องให้อีกครั้ง

ต้องให้อะไรไปบ้าง แล้วจะให้คนที่ไม่เห็นคุณค่าในตัวเราไปทำไม??

บอกว่าคนนั้นเปลี่ยนไป เคยมองย้อนไปดูตัวเองบ้างหรือเปล่า?

เจ็บใจตัวเอง ที่ไม่กล้าพอจะลุกขึ้นโวยวาย

ถ้าคิดว่าการคบกันมาตั้งแต่เด็ก มันคือคำว่าเพื่อนสนิท...

และถ้าคิดว่ารู้จักฉันดีพอ? รู้บ้างมั้ย?

อะไรทำฉันเสียใจ

อะไรทำฉันมีความสุข

และอะไรทำให้ฉันร้องไห้?

ตอบให้ได้เลย...ว่าไม่รู้หรอก...


พยายามแล้วนะ จะไม่ข้องเกี่ยวกับใครอีก พยายามแล้วนะที่จะไม่แคร์ใครมากกว่า

ความรู้สึกของตัวเอง อยู่คนเดียวห้าหกปีก็ทำได้แล้ว มองคนอื่นแบบผ่านๆ ทำมาตลอด

เพื่อน? มันหมายถึงอะไรล่ะ หาความหมายใน google มันก็แค่นิยามจากคนๆหนึ่ง

ที่ใครหลายๆคน copy แล้ว copy อีกไปวางไว้ในที่ต่างๆของโลกไซเบอร์

รู้นิยามของมันจริงๆหรือเปล่า? จากตัวเอง ฉันคนหนึ่งไม่รู้ และไม่แน่ใจ รู้แค่ว่า...

เพื่อนดีๆ เค้าคงไม่ทำให้เราเจ็บปวดได้ตลอดเวลา ด้วยคำพูดที่ทิ่มแทงหรอก

มันไม่ใช่แค่ครั้งเดียว แต่มันหลายครั้งแล้ว ฉันใช้คำว่าอดทนมาโดยตลอด

อึดอัด เหนื่อย เบื่อ...ไม่อยากจะเกลียด อย่าให้เรื่องมันแย่ไปกว่านี้เลย

ฉันขอเป็นฝ่ายถอยห่างออกมาดีกว่า...



แมว...ถ้าได้อ่าน เราอยากจะบอกว่าขอบใจมากสำหรับวันนี้ แมวไม่รู้หรอกว่าได้ช่วยชีวิต

คนไร้ค่าคนหนึ่ง...คนที่หันหน้าไปทางไหนก็ไม่มีใครต้อนรับ แม้แต่เพื่อนเพียงไม่กี่คน

ที่เราคิดว่าเค้าจะเข้าใจเรา มันกลับไม่ใช่เลย...เราเหนื่อยกับอะไรหลายๆอย่าง

พยายามหัวเราะกลบเกลื่อนเท่าไรมันยิ่งดูทุเรศ เรารู้แล้วว่า เราเพียงแค่ต้องการคนรับฟัง

แค่ใครสักคนที่รับฟังโดยไม่หัวเราะ และเห็นด้วยกับความรู้สึกของเราบ้าง แค่นี้มันก็เพียงพอ

คนเรามันเสาะหาอยู่ไม่กี่อย่างหรอกในชีวิต หนึ่งในนั้นก็คือใครสักคนที่พร้อมจะรับฟัง

และเข้าใจเราบ้างในบางเรื่อง...ขอบใจนะ

No comments: