lonely day



ถึงแม้ผู้ใหญ่ทุกคนจะเห็นด้วยกับความคิด กับเรื่องที่ตัดสินใจว่าจะทำลงไป

แต่ทำไมถึงยังรู้สึกอยู่ว่า จริงๆแล้วพวกท่านไม่ได้เห็นด้วยเลยกับการตัดสินใจ

กับการเลือกจะเดินไปเส้นทางนั้น ??

มันยากมากเลยเหรอกับการจะยอมรับความฝันของลูกคนนี้? มันแย่มากเลยเหรอไง

ที่เราไม่ได้มีความคิดเหมือนคนอื่นๆเค้าน่ะ เราจะต้องใช้เวลาอีกกี่ปีกันล่ะ

ที่จะได้เป็นที่ยอมรับในสายตา...

บทสรุปของคนคิดมากก็คือต้องคิดต่อไป อืม...คิดไปเรื่อยๆจนกว่าจะจัดการความรู้สึก

ตัวเองให้เข้าที่ได้...=_= เหนื่อยแฮะ อยากจะหลับได้สบาย มันคงจะไม่มีวันนั้นอีกแล้ว

No comments: