เป็นหนังสืออีกเล่มที่อ่านแล้วรู้สึกชอบ ถึงแม้บางประโยคอ่านไปแล้วจะรู้สึกขัดแย้งอยู่ในตัว เพราะชีวิตจริงตัวเราเองไม่สามารถทำแบบนั้นได้เลย แต่ก็ถือว่าให้ข้อคิดและเตือนสติตัวเอง ความโง่เขลา หรือการแสร้งโง่ที่ในหนังสือต้องการจะสื่อ ก็คือการอ่อนน้อมถ่อมตน ความหมายลึกซึ้งกว่านั้นอีกจริงๆ สิ่งที่เด็กหลายๆคนขาด หรือผู้ใหญ่หลายๆคนที่เราพบเจอล้วนยังขาดการแสร้งโง่อีกเยอะเลย 55 เพราะเค้ามักจะมาอวดฉลาดกับเรา ทำตัวว่ารู้ไปซะหมด ทั้งๆที่สิ่งที่เค้าพูดมันไม่ใช่เลยนะนั่น! =_= งั้นบางทีการที่เราแสร้งโง่ หรืออ่อนน้อมถ่อมตน เค้าพูดอะไรมาก็ค่ะๆ ตลอด มันจะยิ่งทำให้เขาได้ใจหรือเปล่านะ หึๆ
สำหรับเราความเห็นส่วนตัว ผู้ใหญ่บางคนที่น่าเคารพ ต่อให้เค้าทำตัวไม่ดียังไงเค้าก็ยังคงน่าเคารพสำหรับเรา เพราะเค้ามักจะบอกเราเสมอว่าสิ่งที่เค้าทำตรงนี้มันก็ไม่ถูกนะ อย่าเอาเค้าเป็นแบบอย่างเลย และเพราะคนๆนั้นทำอะไรกล้าที่จะรับผิดเสมอว่าเค้าทำผิด เค้าก็ไม่ต่างอะไรกับเป็นฮีโร่ในใจเราล่ะ
เราหยิบยกบางบทที่ว่าด้วย...
อวดฉลาดกับแสร้งโง่ มาให้อ่านกัน โปรดมีวิจารณญาณในการอ่าน และลองสำรวจตัวเองดูนะคะคุณเพื่อนว่าคุณน่ะอยู่ในประเภทไหน
อวดฉลาดกับแสร้งโง่
เล่ากันว่า ชาวคันไซญี่ปุ่นเห็นว่า คนเราแบ่งออกได้ 4 ประเภท ตามอัตราส่วนดังนี้
คนฉลาดที่อวดฉลาด = 1%
คนโง่ที่อวดฉลาด = 97%
คนฉลาดที่แสร้งโง่ = 1%
คนโง่ที่ไม่อวดฉลาด = 1%
"คนฉลาดที่อวดฉลาด" คือคนฉลาดที่ชอบโอ่ประโคมตัวเอง และดูถูกเหยียดหยาม
บริภาษคนอื่นว่าโง่ทั้งๆที่คนอื่นก็รู้อยู่ว่าเขาฉลาด นี่เท่ากับทำให้คนเกลียดชัง
"คนโง่ที่อวดฉลาด" หมายถึงคนที่โง่อยู่แล้ว ยังชอบอวดฉลาด พวกเราส่วนใหญ่
เป็นคนธรรมดาสามัญ เรื่องที่ไม่รู้ยังมีอีกมาก แต่กลับชอบอวดฉลาด คิดเอาเองว่า
ความไม่รู้เป็นเรื่องที่น่าอับอาย หรือเป็นเรื่องที่เลวร้าย จึงชอบอวดรู้
คนประเภทนี้มีถึง 97% (-_-")
"คนฉลาดที่แสร้งโง่" คือคนที่เก็บงำความฉลาดไว้ ร้อยคนจะมีสักคน ซึ่งน้อยมาก
ส่วน "คนโง่ที่ไม่อวดฉลาด" ไม่ขอซ้ำเติมคนประเภทนี้
ที่พจนานุกรมสำนวน กล่าวถึงคือ "คนโง่ที่อวดฉลาด คนฉลาดที่แสร้งโง่"
ถ้าเราเอาคน 4 ประเภทข้างต้นมาเขียนใหม่ จะเข้าใจง่ายขึ้น
1. คนฉลาดอวดฉลาด
2. คนโง่อวดฉลาด
3. คนฉลาดแสร้งโง่
4. คนโง่ไม่อวดฉลาด
หมายความว่า ไม่ว่าคนฉลาดหรือคนโง่ ล้วนมีจริงปลอม 2 ประเภท
ทำไมถึงมี 2 ประเภท? เพราะพวกเราต่างรักหน้า ชอบแสดงตัวเด่นดัง
หรือทำตามความพอใจ คนฉลาดที่แท้มองเห็นความจริงข้อนี้ จึงรู้จักวางตัวเป็น
"คนฉลาดที่แสร้งโง่"
เราต่างมีสติและความรู้สึก ถ้าไม่สามารถประสานสองสิ่งนี้เข้าด้วยกันอย่างเหมาะสม
ชีวิตก็จะล้มเหลว บางคนเอะอะก็พูดพล่ามเหตุผลและทฤษฎีเป็นชุด ทั้งที่เหตุผลกับ
การปฏิบัติมันคนละเรื่องกัน แต่คนฉลาดยังคงยึดติดในกรอบของเหตุผล
จึงไม่เป็นที่ยอมรับของคนอื่น
คนมีพรสวรรค์ แท้จริงแล้วมีน้อยมาก หมายความว่าโลกนี้มีคนฉลาดน้อยมาก
หากต้องการมีชีวิตที่ประสบความสำเร็จอย่างราบรื่น จะต้องอยู่กับคนส่วนใหญ่ถึง 97%
ได้อย่างสามัคคีปรองดองและเป็นที่ยอมรับ
*-*-*
แถมท้ายด้วยคำคมชวนคิืด
แท้จริงแล้วมนุษย์ไม่ได้เติบโตด้วยอาหาร แต่เติบโตด้วยความลำบาก
ความลำบากทำให้คนเกิดความแข็งแกร่ง และทำให้เป็นคนที่สามารถดำเนินชีวิตอยู่
ในสังคมได้อย่างเข้มแข็ง สามารถรับมือกับทุกสิ่งที่เกิดขึ้นในชีวิตได้อย่างมั่นใจ
และกล้าหาญ
ปล. วันนี้ดร่าม่าจริงๆ 55
No comments:
Post a Comment