(≧ｍ≦）

Dad บอกว่าวันที่ 25 วัน Christmas ขอให้อยู่บ้านเพราะว่าพวกเราจะทาน Dinner มื้อใหญ่พร้อมหน้าพร้อมตากัน (>^ω^<)♥ 

มีเรื่องราวมากมายเข้ามาให้ได้เรียนรู้ คนบางคนเป็นได้แค่เพื่อนในห้องเรียน หรือคนบางคนที่จะเป็นได้ทั้งเพื่อนในห้องเรียนและเพื่อนที่ดีในอนาคต ตอนนี้มันมองเห็นชัดเจนขึ้นมา คนที่คุยกับเราดีในตอนแรกใช่ว่าเค้าจะดีกับเราเสมอไปและตลอดไปได้ ตรงกันข้ามกับคนที่เราไม่ค่อยชอบหน้าในตอนแรก กลับกลายเป็นเพื่อนที่ดีของเราไปในที่สุด

ต้องออกตัวก่อนเลยว่าเคยมีอคติที่ไม่ดีกับคนประเทศเกาหลี เราเคยถูกคนเกาหลีดูถูกและถูกเหยียบเท้า ตอนสมัยเรียนหนังสือในช่วง Summer เรารู้สึกแย่ในหลายๆเรื่อง มีหลายกระแสในทางไม่ดีของคนเกาหลีทั้งในด้าน copy ต่างๆหรือแม้แต่การดูถูกคนประเทศไทย และพวกเขาชอบหาผลประโยชน์กับคนที่พวกเขาคิดว่าสู้เขาไม่ได้ อ่าา ตอนนี้เราได้เรียนรู้เพิ่มมากขึ้น คนเรามันมี สองด้าน มีขาวดำ มีทั้งดีและไม่ดีปนเปสลับกันไป คนที่ดีๆก็ยังมีอยู่มาก คนที่ไม่ดีก็มีคละเคล้าสลับหมุนเวียนเข้ามาในชีวิตของพวกเรามากมาย ตอนนี้เพื่อนที่ดีที่สุดในตอนนี้ที่เรารับรู้ได้ถึงความห่วงใยคือ เพื่อนจากประเทศเกาหลี T_T ตรงกันข้ามเลยใช่มั้ยล่ะ ทำไมไม่เป็นญี่ปุ่น?? เพื่อนที่ดีของเราก็มีคนญี่ปุ่น บอกได้แค่ว่าตอนนี้ที่เราไว้ใจและรู้สึกดีได้คงมีแค่ Midori กับ Jenny และ Enujeen จากเกาหลี และน้องๆคนไทยบางคนที่น่ารักกับเรามาก

เป็นการเรียนรู้ที่ดีอีกอย่างเลยว่าประเทศที่เราคิดว่าเขามีวัฒนธรรมที่ดีและเจริญ และเป็นประเทศที่เราชื่นชม มันไม่ได้มีด้านที่ดีเสมอไป(ใครมันจะดีได้เสมอไปวะ!!) เราอาจจะโชคดี (ประชด 55) ที่ได้มาเห็นอีกด้านของคนพวกนี้ ที่ทำให้เราคิดว่า เออนะ มันก็แค่มนุษย์ พวกเขามี รัก โลภ โกรธ หลง เหมือนเราทุกอย่าง พวกเค้าไม่ได้มีความอดทนอะไรมากมายอย่างที่เราเคยคิดหรือเคยคาดหวังไว้ อ่าาไม่ควรคาดหวังอะไรตั้งแต่แรกมันเป็นเรื่องที่ดีแล้ว

 จริงๆเรื่องที่เราเจอมา ที่คนญี่ปุ่นในโรงเรียนทำให้เรารู้สึกแย่มีเยอะมากมาย ฮาๆ แต่ก็นะ เราคิดว่าเราอดทนมากพอและ แต่มันยังไม่มากพอกับที่นี่ เพราะจุดเดือดของเรายังต่ำ เราจะต้องพยายามให้มากขึ้น มากกว่านี้อีกเยอะๆ

ขอบคุณประสบการณ์ดีๆมากมาย และประสบการณ์แย่ๆอีกมากมาย ที่เราจะจำไม่ลืมเลือน และจะนำมันมาสอนตัวเอง ทุกๆวันต้องมีสติให้มากที่สุด พรุ่งนี้อะไรจะเกิดเราไม่รู้ แต่ที่แน่ๆ..."ฉันยังตายไม่ได้" ไม่อย่างนั้นพี่ Daisuke จะไร้เนื้อคู่ ก๊ากกก (อีนี่วกเข้าเรื่องนี้จนได้)

ตอนเจอพี่ Die อยากตัดใจเหมือนกัน เพราะรู้สึกว่าเฮ้ยย อยู่ใกล้กันแค่นี้เอง ทำไมมันไกลแสนไกลจัง ฉันรักดอกฟ้า ฉันเป็นหมาเห่าเครื่องบิน นึกถึงเพลง หมาเห่าเครื่องบินของ Loso เลย ฮาๆ

เอาน่าสู้กันต่อไปเนอะ Him nea เพื่อนเกาหลีสอน แปลว่าสู้ๆ ^^

ตอนนี้คิดถึงนิวซีแลนด์ คิดถึงตอนที่ใช้ชีวิตแบบไม่ต้องคิดอะไรมากเหมือนตอนนี้ แค่เที่ยวกับเรียน

 แต่ตอนนี้เราต้องมาคิดเรื่องเรียน อนาคต และเรื่องชีวิต 55 เออ เรื่องเที่ยวด้วย ^^;