=_=

มันค่อนข้างตลกที่ entry เมื่อกี้ทำให้เกิดการเข้าใจผิดหลายฝ่าย มีฝ่ายที่ออกมาถามว่า

แกหมายถึงชั้นเหรอ...กับฝ่ายที่กำลังติต่างไปเองว่าเขียนให้คนนั้นบ้างล่ะ คนนี้บ้างล่ะ

ขอเขียนบอกอีกรอบ ทั้งๆที่ไม่อยากจะเขียนอะไรงี่เง่า ที่เหมือนประนามตัวเอง...55+

เราหมายถึงคนรู้จักในชีวิตจริงๆของเราเอง ไม่ได้หมายถึงเพื่อนในเน็ตหรือคนที่ไม่เคยจะ

เห็นหน้าค่าตาอะไรหรอกนะ แต่ตอนนี้เราก็เลี่ยงที่จะไม่เจอคนที่ว่านั้นแล้ว เราไม่เข้าใจว่า

ทำไมคนเราต้องโกหกอะไรขนาดนั้น ถามว่าเรื่องราวใหญ่โตมั้ย สำหรับคนอื่นเราไม่รู้นะ

แต่กับเราน่ะ เจ็บว่ะ...คนรู้จักที่ว่า เราอยากเป็นเพื่อนกับเค้าต่อไปนะ แต่สิ่งที่เค้าทำเรา

ให้อภัยไม่ได้ เพราะมันมีฝ่ายเสียหาย และเราเองก็รู้สึกแย่กับสิ่งที่เขากระทำค่อนข้างมาก

อีกทั้งเจ้าตัวที่สร้างเรื่องเองก็ยังไม่ได้รู้สึกสำนึกผิด และรู้สึกผิดอะไร...ขอใช้ศัพท์หยาบๆ

"นี่กูปลีกวิเวกออกมาแล้วนะ มึงยังจะตามมาเอาอะไรกับกูอีก!...ให้กูได้อ่านหนังสือได้มั้ย!

กูกำลังจะกลับไปเรียน มึงอย่าาาาาา มายุ่งกับกู ให้กูได้อยู่อย่างสงบเถิดดดด!!!!!!"

ไม่จบไม่สิ้น แต่ก็ต้องทำให้จบให้สิ้นสักที...โรคกระเพาะมันกลับมากำเริบอย่างหนักเมื่อ

เดือนที่แล้ว จุกเสียดตลอดเวลา อาการหิวมันก็เริ่มมาไม่เป็นเวลาด้วยอีก...กินของหวาน

แก้เครียดซะเยอะ ตอนนี้ขึ้น 1 กก. หนัก 44 เฉียดๆจะ 45 แล้ว ไปนั่งคุยกับคุณพ่อ บ่นๆ

กันเรื่องสุขภาพ แต่ละคนก็ไม่ต่างกันหรอก คุณพ่อก็ทำแต่งาน ดูแลแต่สวน =_=

รักต้นไม้เหลือเกิน จนลืมที่จะดูแลสุขภาพของตัวเองเหมือนกัน เราเองก็เอาแต่คิดฟุ้งซ่าน

บ้าบอ ยอมให้คนอื่นมันเข้ามาในชีวิตและยอมให้เค้าทำเราเจ็บ...ความจริงใจอย่างเดียว

มันไม่ได้ช่วยทำให้คนที่เข้ามาหยุดทำร้ายเราได้เลยสินะ ร้อยพ่อพันแม่...คนเป็นยังไง

มันดูกันแค่วันเดียวก็ไม่ได้ซะด้วย...แต่พอดูไปนานๆ แล้วกลับกลายเป็นว่าเค้าไม่ใช่คน

อย่างที่เราคิดมาโดยตลอด ก็เอาล่ะ...ผิดหวัง เสียใจกันไป =_= เริ่มรู้สึกแย่แล้วแฮะที่เรา

จะใช้ที่นี่ในการบ่น...ด่า ระบายอะไรแบบนี้ บล็อคเก่าที่เคยใช้ และลบไปก็ออกแนวปรัชญา

ให้กำลังใจในชีวิต(ตัวเอง) ซึ่งลบไปแล้ว 55 มาบล็อคนี้ก็ก่ะว่าจะให้เป็นที่ของพี่ Die และ

สิ่งโปรดปรานของเรา พอเอาเข้าก็เลยกลายเป็น story เรื่องราวงี่เง่าของ "Demonxpd"

ไปซะได้ ชีวิตรุ่งริ่ง...กับความฝันอันยิ่งใหญ่ เออว่ะ นับจากนี้จะเป็นยังไงเราก็ไม่รู้ รู้เพียงแค่

ว่า ต้องเข้มแข็งให้มากขึ้น ชีวิตที่ต้องดูแลตัวเอง ถ้าเราอ่อนแอไป ใครกันมันจะมาดูแลเรา

ความฝันที่ยิ่งใหญ่ของเรา จะใครซะอีกที่ทำให้มันเป็นจริงได้ ถ้าไม่ใช่ตัวเราเอง...โยนเรื่อง

งี่เง่าของผู้คนที่เสแสร้งหลอกลวงเหล่านั้นออกไป และเดินหน้าดีกว่า ...เร็วๆนี้จะปลีก

วิเวกอีกรอบ~ เข้าป่าอ่านหนังสือ ตลกละ คราวที่แล้วก็หอบหนังสือไปอ่านตอนเข้าแคมป์

มันไม่ได้อ่านเลย มัวแต่กิน เล่น และรั่ว...




รู้ความหมายของนาฬิกาทรายกันมั้ย...(ยกมือขึ้น) เราไม่ค่อยสันทัด แต่สิ่งที่เรารู้สึกเมื่อมอง

เห็นนาฬิกาทรายคือความเหงา เราเคยได้นาฬิกาทรายจากเพื่อนคนหนึ่งในตอนจบ

การศึกษา เรายังไม่รู้ความหมายอะไรของมันเท่าที่ควร ที่คิดตอนนั้นก็แค่ เออ มันสวยดีนะ...

แต่ทว่ามันก็มีความหมายที่ลึกซึ้งกว่านั้นเหมือนกัน เราเคยอ่านบทความเกี่ยวกับ...

"นาฬิกาทราย" กับ "ความทรงจำ"

ความผูกพันธ์ระหว่างคนเป็นสิ่งมีค่าและมีความหมาย เป็นเสมือนเรื่องราว

และความทรงจำดีๆ ที่คนทุกๆคนไขว่คว้า แต่กลับมีน้อยช่วงเวลา ที่สอนสิ่งดีๆ

ให้เราได้รับรู้ ที่มีค่าให้เรานึกถึง ทุกครั้งที่นึกถึงมัน จะค่อยย้ำเตือนเราให้นึกถึง

ช่วงวันเก่าๆที่ดึงทุกๆคนไว้ให้อยู่ร่วมกัน สิ่งดีๆที่ผ่านไปเป็นเสมือนเม็ดทราย

ในนาฬิกาที่ร่วงหล่น..............................

"นาฬิกาทรายใบนี้ ขอให้แทนมิตรภาพของเราตลอดไป ไม่เคยมีช่วงเวลาไหน

ที่เราห่างไกล โดยไม่ผูกพันธ์"

เครดิต : จากบ้านใบไม้

ทรายสีเขียวในนาฬิกาทรายของพี่ Die 55 เราอยากจะเป็นความทรงจำดีๆให้ผู้ชายคนนี้

แต่พี่ Die คงส่ายหัว แล้วบอกว่า "บ่เอา" (เฮ้ยภาษาถิ่นมาเลย!) 555+



สำหรับเหตุการณ์แย่ๆที่เกิดขึ้นกับเรา คงเป็นดั่งนาฬิกาทรายที่แตก...ทรายไหลออกนอก

นาฬิกาจนหมด =_= ...






ไปดูรูปพี่ Die เยอะๆ ล้างอาถรรพ์ก่อน (เกี่ยวมั้ย : Die) อย่างน้อยก็ช่วยจิตใจผู้หญิงคนนี้ล่ะ

(นับเวลา รอพบกัน...มันจะง่ายขนาดนั้นมั้ยนะ >.< ยังไงก็จะตามหาสุดล่าฟ้าเขียวล่ะ

เตรียมตัวให้ดีเถอะพี่ Die 55)